Άνεργοι Δράμας, αποτίμηση της πρώτης συνάντησης

Την Τρίτη 15 Μαρτίου, στο Εργατικό Κέντρο Δράμας έγινε συνέλευση για ίδρυση συλλόγου ανέργων ύστερα από κάλεσμα της ομάδας πρωτοβουλίας.

Η ομάδα ενημέρωσε για τις τυπικές νομικές διαδικασίες που απαιτούνται, παρουσίασε τις θέσεις και αντιλήψεις της για το θέμα και προχώρησε στην αυτοδιάλυσή της παραχωρώντας στη συνέχεια το βήμα και το λόγο στους μετέχοντες στη συνέλευση.

Στη συζήτηση που ακολούθησε μπήκαν θέματα που αφορούσαν τους στόχους της προσπάθειας, τον τρόπο αυτοοργάνωσης και συλλογικής παρέμβασης.

Εξετάσθηκαν οι τρόποι ενεργοποίησης των ανέργων και της εξόδου από τη αδράνεια στην οποία ωθούνται καθώς και η αναγκαιότητα του "σπασίματος" της λογικής της ανάθεσης σε τρίτους ακόμη και σε μια τέτοια προσπάθεια.

Αναζητήθηκαν τρόποι εξοικονόμησης των αναγκαίων νομικών εξόδων και αποφασίσθηκε η αυτοχρηματοδότηση της προσπάθειας ώστε να διασφαλισθεί η ανεξαρτησία και η αυτοδυναμία του συλλόγου.

Αν και συγκεντρώθηκε ο απαραίτητος αριθμός υπογραφών που τυπικά απαιτείται από το νόμο, εντούτοις αποφασίσθηκε μια νέα προσπάθεια, την Τετάρτη 30 Μαρτίου, στις 6:30' το απόγευμα, πάλι στο Ε.Κ. Δράμας, ώστε να δωθεί περισσότερος χρόνος για δημοσιοποίηση και προσπάθεια για μεγαλύτερη συμμετοχή.

Σε μια πρώτη προσπάθεια εκτίμησης για το τί έγινε και για το τί πρέπει να γίνει, είναι απαραίτητο να ληφθούν σοβαρά υπ' όψιν ο συγκεκριμμένος τόπος και χρόνος της προσπάθειας.

Ο τόπος είναι μία επαρχιακή πόλη με ιδιαίτερα συντηρητικά χαρακτηριστικά, ένα κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στη βιομηχανική περιοχή της Δράμας καθώς και ένα κέντρο φύλαξης στο Παρανέστι.

Ο χρόνος είναι τώρα, το τρίτο μνημόνιο, με 10.000 ανέργους στο νομό.

Τα αρνητικά

Αν και δεν δόθηκε η δημοσιότητα που θά 'πρεπε και ο χρόνος ενημέρωσης ήταν μικρός, ωστόσο παραμένουν αποηγοητευτικά:

- Η λογική της ανάθεσης που δυστυχώς έχει εμποτίσει την πλειοψηφία των συναδέλφων ανέργων.
Καλώς ή κακώς, αυτό αποτελεί πραγματικότητα, όχι μόνο για τους ανέργους αλλά για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας μας που για δεκαετίες έχει μάθει στο "μέσο", στο βουλευτή, στην εξουσία.
Το ξερίζωμα μιας τέτοιας αντίληψης απαιτεί μεγάλη προσπάθεια ώστε να πεισθεί κάποιος πως η συλλογική δράση μπορεί να φέρει αποτελέσματα θετικά για όλους και προσωπικά για τον καθένα, δίχως την αναγκαιότητα του "φιλήματος κατουρημένων ποδιών".
Απαιτεί μεγαλύτερη συνειδητότητα και υπερηφάνεια, ιδιότητες που μέσα στο κατακλυσμό που μας περιβάλλει έχουν ξεθωριάσει.

- Το σνομπάρισμα εκ μέρους των πολιτικών κομμάτων και μάλιστα αυτών που αυτοχαρακτηρίζονται αριστερά.
Τα λόγια περιττεύουν. Έδειξαν για μιά ακόμη φορά πως αποτελούν μηχανισμούς εξουσίας με φραστικές μόνο πινελιές ενδιαφέροντος προς τους αδυνάτους.
Αποτελεί ντροπή, που θα γυρίσει σαν μπούμεραγκ εναντίον τους όσο συνεχίσουν  να ξεχωρίζουν και να θέτουν το κομματικό συμφέρον πιο πάνω από την ανάγκη των μελών, όσο αποτρέπουν τη συμμετοχή σε συλλογικές προσπάθεις που δεν μπορούν να ελέγξουν.

- Η παρουσία ελάχιστων νέων.
Αυτό είναι από τα πιο άσχημα νέα. Νέοι άνεργοι δίχως να έχουν καν ενταχθεί στην παραγωγική διαδικασία, απογοητευμένοι από το ψέμμα, δίχως μέλλον, γυρίζουν την πλάτη τους, με ισοπεδωτικό τρόπο, σχεδόν σε κάθε προσπάθεια που γίνεται.
Προκρίνονται λύσεις ατομικές που αύριο θα τους τσακίσουν ή θα τους χώσουν βαθειά στην υπηρεσία του κατεστημένου, δίχως δυνατότητα διαφυγής.

- Η αίσθηση πως αρκετοί, ευτυχώς όχι πολλοί, ήρθαν να υπογράψουν θεωρώντας πως πρόκειται να πάρουν κάτι.
Η απόλυτη φρίκη. Βλέπεις ζωγραφισμένη την απελπισία στα μάτια του άλλου.
Προσπαθείς να εξηγήσεις πως εδώ πρόκειται να παλέψουμε για να διεκδικήσουμε και την ίδια στιγμή βλέπεις την παραίτηση και την απογοήτευση.
Δυστυχώς έχουμε φτάσει μέχρι σ' αυτό το σημείο.

Τα θετικά

Μετά από όλα αυτά τα αρνητικά, που δυστυχώς πηγάζουν από το περιθώριο της κοινωνικής απομόνωσης στο οποίο οι άνεργοι ωθούνται εδώ και χρόνια, ας δούμε και τα θετικά ελπιδοφόρα μηνύματα που ευτυχώς βγήκαν από την προσπάθειά μας.
Γιατί θα πρέπει να εθελοτυφλεί κανείς για να μην τα δει.

- Καταφέραμε και κινητοποιηθήκαμε.
Κινητοποιήσαμε κόσμο απελπισμένο, παραιτημένο, που δύσκολα αφήνει τον καναπέ της κατάθλιψης.
Καταφέραμε και συμμετείχαμε, έστω και 25 άτομα σε μια προσπάθεια που απέτυχαν όλα τα κόμματα εδώ στη Δράμα.
Όποιος νομίζει πως αυτό δεν αξίζει,  προφανώς αυταπατάται, γιατί αν ήταν εύκολο θα είχαν πετύχει οι προηγούμενες προσπάθειες.

- Συζητώντας για το πώς θα βρεθούν οι αναγκαίοι πόροι για τις νομικές διαδικασίες, απορρίφθηκαν προτάσεις χρηματοδότησης από βουλευτές, επιχειρήσεις, δεσποτάδες.
Προκρίθηκε η αναγκαιότητα του να στηριχθούμε στα πόδια μας, να κερδίσουμε την ανεξαρτησία μας.
Έξω και μακρυά από χορηγίες τρίτων που για δικούς τους σκοπούς πιθανόν να "βοηθούσαν".

- Αν και συγκεντρώθηκε ο απαραίτητος αριθμός ιδρυτικών μελών δεν προχωρήσαμε σε ίδρυση συλλόγου προτιμώντας να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία.
Για να ειδοποιηθεί περισσότερος κόσμος, να γίνει πιο γνωστή η προσπάθεια και συγχρόνως να κερδίσουμε την οικονομική μας αυτοδυναμία.

- Τονίσθηκε και αποφασίσθηκε η ανάγκη συλλογικής δράσης, μακρυά από τη λογική της "ανάθεσης" σε ένα σύλλογο ή στο Δ.Σ. του.
Αλλοιώς το εγχείρημα είναι καταδικασμένο στην αποτυχία, συρρίκνωση και πιθανώς αυτοδιάλυση ή στη μετατροπή του σε σωματείο-σφραγίδα.

Το συμπέρασμα

- Καλές οι αναλύσεις και οι διαπιστώσεις, πρέπει όμως να προχωρήσουμε σε δράση στην πράξη.
Αλλοιώς θα συνεχίσουμε να παραμένουμε νούμερα σε στατιστικές, ανήμποροι, καταδικασμένοι στο περιθώριο, με την κατάθλιψη να μας κυνηγά, εξετάζοντας πόσο τετράγωνο είναι το ταβάνι.

- Μας δώσαμε μία νέα ευκαιρία, πίστωση χρόνου 15 ημερών.
Είναι χρόνος ικανός να ενημερώσουμε συναδέλφους ανέργους για το σύλλογο.
Να τους πείσουμε να συμμετάσχουν, πως δεν μπορούμε, ούτε σκοπεύουμε να προχωρήσουμε δίχως αυτούς.
Να νοιώσουν πως δεν θα τους πουλήσουμε.

- Τίποτε δεν έχει κριθεί. Όλα εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο από εμάς τους ίδιους.
Αν δεν τρέξουμε, αν δεν συμμετάσχουμε στην προσπάθεια, η αποτυχία μας είναι εξασφαλισμένη.

Και ένα τελευταίο

Γράψτε και στείλτε τις σκέψεις και την όποια εμπειρία σας στην ιστοσελίδα μας.
Είναι πολύ σημαντικό κι ας φαίνεται ασήμαντο.
Γράψτε την άποψή σας για αυτά που διαβάσατε πιο πάνω, μη την κρατάτε για τον εαυτό σας. Την χρειαζόμαστε!